Драматург Кастусь Губарэвіч адзначаў, што паэт "...кінахроніку любіў, у чым сам прызнаўся

ў далейшай нашай гутарцы. Я меў тады дачыненне да мінскай кінастудыі хранікальна-дакументальных фільмаў і Іван Дамінікавіч пачаў цікавіцца, якія значныя падзеі студыя здымае, што новага

ў бліжэйшыя часы можна будзе ўбачыць на

экране (...). Быў такі невялічкі кінатэатрык „Спартак“ (...), у ім часцей за ўсё дэманстраваліся праграмы беларускіх хранікальна-дакументальных фільмаў. Іван Дамінікавіч прызнаўся, што гэта яго любімы кінатэатр, ён часцяком глядзіць там такія праграмы").