Фізічная праца прыносіла

Якубу Коласу незвычайнае задавальненне. Аднойчы ён пасадзіў чатыры дубы у гонар сваіх трох сыноў і сябе самога: Даніла, Міхась, Юрка і Якуб. Там жа была пасаджана бярозка, як вечная памяць пра жонку Марыю Дзмітрыеўну. Гэтыя дрэвы дагэтуль растуць на двары пісьменніка

(цяпер – музея).